14 Σεπτεμβρίου. Ημέρα Μνήμης και Τιμής για τον Ελληνισμό της Μ. Ασίας και τη Μικρασιάτικη Καταστροφή
«Σιγά – σιγά η αγαπημένη πόλη, η αγαπημένη μου Σμύρνη χανόταν από τα μάτια μου, μέχρι που το σκοτάδι την έκρυψε για πάντα μέσα στο αδιαπέραστο πέπλο του». (Δημήτρης Καραγιάννης, Ντεφόλ, Σμύρνη 1922)
Σμύρνη Σεπτέμβριος 1922. Οι Νεότουρκοι του Κεμάλ πυρπολούν τη Σμύρνη. Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από τη Μικρασιατική καταστροφή, τη μεγαλύτερη εθνική συμφορά στην ιστορία του Νεότερου Ελληνισμού.
Το Λύκειο Κοκκινοχωρίων παρουσίασε σύντομο αφιέρωμα για τη Μικρασιατική καταστροφή. Μαθητές μαθήτριες, καθηγητές και καθηγήτριες άναψαν συμβολικά εκατό κεριά στη μνήμη των θυμάτων της Μικρασιατικής καταστροφής και πρόσφεραν εκατό γαρύφαλλα, τιμώντας τον ελληνισμό της Μικρασίας, κρατώντας άσβηστη και ζωντανή την ιστορική μνήμη!
«Η Σμύρνη δεν είναι «χαμένη πατρίδα … θα καταστεί «χαμένη» μόνο αν τη σβήσουμε από τη μνήμη μας …»
